fahr-jenna kennis

Het huis die beweegt

Het huis die beweegt is een verhaal van Fahr-Jenna Kennis, 7,5 jaar.

Fahr-Jenna houdt van verven en lezen.


Elke ochtend las Sana eerst in het griezelverhaal van de bib. Dan pas stond ze op, goed bang van de monsters uit het boek en blij dat zij veilig thuis was. Ze kamde haar vuurrode haren en vertrok naar school. Elke dag liep ze langs dezelfde straat met hoge witte huizen en hier en daar een boom.

Op een avond huppelde Sana terug langs dezelfde weg, samen met haar twee beste vrienden, Timo en Maks. Plots begon Timo luid te gillen.

'Kijk!' schreeuwde hij. Waar Sana die ochtend nog een veldje had gezien, stond nu een huis. De gevel was bruin, het dak zwart. Een gewoon huis, zou je zeggen, maar dat was niet zo.

Het huis bewoog!

De garagepoort had twee lippen en opende als een mond. De ramen in de gevel draaiden als de pupillen van ogen. Uit de zijgevels groeiden twee bomen, hun takken bewogen als grijpende handen.

'Ieeeek,' gilde nu ook Sana en ze verborg zich achter Timo.

Maks was al negen en voelde zich de sterkste.

'Kom,' zei hij stoer, 'laten we gaan kijken.' Hij trok de twee achter zich mee. De lippen openden vanzelf. Op een grote roze tong liepen de kinderen het huis binnen. Achter in de mond vonden ze een trap naar boven.

Maar eenmaal boven veranderde de trap in een tapijt en gleden ze drie verdiepingen naar beneden. Ze belandden in een donkere kelder.

'Verdorie, we zitten vast,' zei Timo, 'die deur is op slot!'

'Met vuur zouden we een gat kunnen branden in de houten wand,' zei Maks. Sana bibberde van schrik, maar ze probeerde toch de geheime truuk die ze thuis wel eens durfde te oefenen. Ze wreef heel hard op haar rode haar, tot het opvlamde. De drie konden zo uit het huis ontsnappen.

Thuis belde Sana snel de politie. Griezelen was iets voor in boeken en dat moest zo blijven!

Creative Commons, Naamsvermelding, Gelijk delen: Fahr-Jenna Kennis, An Mertens, Het huis die beweegt, Boektegoed, Bibliotheek Sans Souci, Elsene, 29 april 2009.